از كينه ي ديرينه ي منصوردوانق ،يا جعفر صادق
مسموم شد از زهر جفا جعفر صادق ، يا حجت خالق --
آن حجت دين ، نور مبين ،مظهر يكتا سبط نبي وشبل علي نوگل زهرا جان حسنين وعلي وباقر اعلا
جعفر ششمين حجت حق آيت ناطق ----
آن صاحب مذهب كه ازاومانده درايام گرديدعيان گشت بپا
مذهب اسلام زد سكه بدين جعفري و ساخت به اتمام
شرع نبوي كرد عيان بين خلايق ----
آن شيخ ائمه كه بدي نيك جلالش هفتاد ويكم بود زسن دوره ي سالش از كيد خسان بود فزون رنج وملالش
گويم كه چها گشت بر آن حجت خالق ----
فرياد زبيرحمي اعداي جفاكار بس جور وستم كرد بر آن سيد ابرار خون گشت دل سرور دين صادق اطهار
از كينه ي منصور جفا پيشه ي فاسق ---
منصور لعين ريخت بسي طرح جفا را در نيمه شبي خواند ببر نور خدا را ازرد زكين خاطر آن شمس هدي را
بس جور وجفا كرد برآن خسرو حاذق ---
بنمو دطلب نيمه شبي سروردين را بس كرد جسارت زجفا نور مبين را عازم زپي قتل شد آن شاه امين را
بيداد بسي كرد بر آن مظهر خالق ---
از زهر جفا گشت شهيد آن شه ايجاد در ارض بقيع گشت دفين در بر اجداد از اشك بصر (آذر ) نالان به يم افتاد چون ني به نوا شد زغم جعفر صادق ---
نقل ازديوان آذر خراساني ـجلد سوم -صص ۱۳۲- ۱۳۳
انتشارات طوس -مشهد مقدس -۱۳۸۴ هجري قمري
مژده ز ميلاد ولي عشر هادي دين، زاده ي خيرالبشر
مژده زميلاد علي النقي هادي دين ، نوگل باغ تقي
سبط نبي مير همه متقي شبل علي بحر نقاوت نقي
شاه عشر هادي جن وبشر هادي دين زاده ي خيرالبشر--
مژده ز ميلاد ولي زمن شبل علي والد پاك حسن
ماه دهم بارقه ي ذوالمنن زاده ي زهرا وصي بوا لحسن
شمس هدي پادشه بحروبر هادي دين زاده ي خير البشر
مژده زميلاد شه ملك دين نور خدا سرور اهل يقين
محور دين عروه ي اهل يقين حجت حق مظهر جان آفرين
شد بجهان ماه رخش جلوه گر هادي دين زاده ي خير البشر---
مژده زميلاد شه تاجدار مطلع ايمان ولي كردگار
سرور خوبان به همه شهريار مفخر ايجاد ، مه باوقار
هادي خلق دو جهان سربسر هادي دين ، زاده ي خير البشر ----
به نقل از ديوان آذر خراساني -جلد اول-ص ۱۳۴ -انتشارات طوس مشهد -چاپ سوم -۱۳۴۸ شمسي
----محبوس سامرا (امام هادي )---
هادي آل نبي گشته گرفتار بلا متوكل بنموده است بر او جور وجفا
شد چو وارد شه دين ، سامره ، جاداد ورا در رباطي كه بدي مسكن خيل غربا
اعتنايي چو به شانش ننمودي زنخست كرد بر وي ستم وظلم ، همان شو م دغا
حرم محترمش را زستمكاري خود داد ويرانه مكان، پيش گروه فقرا
گاه زندان وگهي حبس نظر بود زكين بيست ويك سال به تبعيد بد آن شاه هدي
گه مكان داد ورا جاي وحوشان از كين گاه تكليف نمودش به شراب وبه غنا
گاه زنديق خطابش بنمودي زستم گاه دشمنام بدادي زجفا بر زهرا
گاه در مجلس خود مسخره اي مي آورد تاكه تقليدكند از علي ، آن شير خدا
گه فرستاد زكين ،بهر تفحص در شب عده اي را بهمان خانه كه بد ابن رضا
گه بزندان جفا بود مقيد از كين گاه اندر غل وزنجير بدي آن مولا
خون دل از خلفا خورد ، شه از ظلم وستم تاكه مسموم شدي آن خلف بدر دجا
شد چو از زهر جفا كشته نقي خسرو دين غرق ماتم شدي از رحلت وي، سامرا
لب ببند(آهي ) ازاين وقعه ي جانسوز دگر كه زدي آتش ازاين غم بدل خير نسا --
نقل از ديوان آهي -جلد دوم -ص ۲۱۶ -سروده ي علي آهي -انتشارات خزر -تهران---